zaterdag 23 juni 2012

mijn eerste werkdag ....

na de vakantie is heel ontspannen begonnen. Om 06.00 uur werd ik door geliefde wakker gebeld - ik was al een aantal uurtjes wakker en lag nog lekker in mijn bedje. Even onder de douche gesprongen, we willen toch fris zijn als we onze collegastrijders weer onder de ogen komen, aangekleed, Beautje wakker gemaakt. Hondjes naar buiten gegooid, ontbijtje gemaakt voor moeders en kind, parikaatjes schoon gemaakt voor op het werk (wenn der kleine hunger komt), kindje aangekleed, moeders en kind in de auto om Beautje op de nieuwe BSO af te leveren en op weg naar het werk. Lekker relaxed in de auto, eindelijk weer eens m'n Ray Bannetje op het neusje, alhoewel ik dat ook rustig zonder zon doe, muziekje aan richtig het GGD kantoor in Geleen zo'n kleine 18 km van thuis. Het was niet al te druk op de snelweg en met een snoeiharde David (Bowie) en Freddy (Mercury) luid "under pressure" mee brullend reed ik van de snelweg. Het laatste dorpje voor Geleen lag er nog leker slaperig bij toen ik bij de grote, en volgens mij enige,  t-splitsing in Jabeek naar rechts reed. Mmmmhhhh, een vreemd geluid kroop in mijn oor, juist op het moment dat David en Freddy naar adem snakten, een heel vreemd geluid dat ik nog nooit in dit lied had gehoord - het geluid van heel veel blikjes die kapot worden gestampt. Snel de auto geparkeerd (voor een oprit uiteraard) en even onder de auto gekeken en er omheen gelopen ...... niets te zien. Opgelucht haalde ik adem, klaar voor de laatste kilometers. Auto starten ..... en na één meter was het geluid er weer ..... weer parkeren (nu gelukkig niet meer voor de oprit - dit kan langer duren) en mijn grote vrienden (sinds wij de Renault hebben) de ANWB bellen. Na veel heen en weer "waar precies zit u mevrouw" "In mijn auto waar anders:(" ...... kreeg ik te horen dat het zeker een uur of langer zou duren, ik had ook niet anders verwacht. Even het werk gebeld en aangegeven dat het ietsje later kan worden, auto doet vreemd maar ANWB komt mij redden.
Na bijna 2 uurtjes zie ik de lang verwachte gele auto komen, ANWBmannetje stapt uit (waarom kijken die mannen altijd zo vreemd als ze de combinatie vrouw - auto zien) en vraagt wat er aan de hand is. Verteld dat auto raar geluid maakt, lijkt een beetje op het geluid van een kapotte multiriem (ja, onze Renault heeft vaker ANWBondersteuning nodig gehad) en ja hoor mannetje vraagt mij of ik misschien een lekke band heb. Adem in .... Adem uit .... NEE, HEB IK NIET, ik heb al gekeken ..... en wat die hij, ja hoor .... hij loopt toch even om de auto heen, kijkend naar de banden - vrouwen weten blijkbaar niet hoe zo een lekke band eruit ziet.
ANWBman verteld mij dat hij even met't autotje wil rijden, tuurlijk geen probleem .... hier zijn de sleutels en op het moment dat ik hem, en de auto, zie verdwijnen denk ik "SH.T, mijn tas, mijn beurs, mijn mobieltje ligt in de auto". Na 5, heeeeele lange, minuten zie ik auto weer terug komen. Mannetje stapt uit met een zorgelijke blik in zijn ogen "mevrouwtje, dit gaat duur worden, de koppeling is kapot" ADEM IN ........ zijn we best wel gewend, dure rekeningen, want Renaultje heeft tot nu toe allenmaar dure rekeningen laten zien. En nee, mevrouwtje kan niet naar huis rijden met de auto "laat de auto hier maar staan, ik breng u wel even" eehhhhh, nee .... dat doen we niet, we slepen de auto gewoon terug naar Heerlen. Ik zweer ik zag ineens angstzweet bij mijnheer, nee, dat doet hij niet zo graag (denk aan de combinatie vrouw - auto - slepen), ok .... dan bel je maar even een sleepwagen. Nee, dat was ook niet zooo makkelijk .... HUH????? Of ik wel wist wat ik moest doen als ik werd afgesleept, nee .... weet ik niet maar ik weet wel wat te doen als Renault aan een sleepkabel hangt. Ja, maar die heeft hij niet, alleen aan sleepstang. Dat was het moment dat ik undercoverblond werd, sleepstang?????? Ja, mevrouw, u mag NIET remmen - niet, waarom niet? Ja en u mag ook niet sturen .... HUH? Lijkt mij vreemd maar ok we sturen niet (evil smile op mijn gezicht). Maar u moet ook opletten dat de auto ACHTER mijn busje blijft (nu was ik officieel waterperoxideblondt) .... WAAROM en HOE doe ik dat als ik niet mag sturen? En in de vrij zetten, of nee in de 1 en de voet op de koppeling houden - dus niet, komt in de vrij, ik blijf sturen en zal niet remmen. En nu hang je de stang ertussen, stapt in je busje en sleept mij gvd naar huis - hoezo hoog iritatieniveau.
Ik zweer het 20 meter voor mijn huis stopt mijnheer even, komt met twee omhoog gestoken duimen op het Renaultje af om mij te vertellen dat het toch wel goed was gegaan, jahaaaa ook vrouwen kunnen soms iets. En nu weer terug in de auto en verder.

Dit gebeurde mij begin augustus 2011, vandaag zag ik het stukje weer terug en dacht : ach, wat kan het schelen, we plaatsen ook deze herinnering aan een, niet meer van ons, Renault.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten