vrijdag 8 juli 2011

cupcakes

.... moesten het worden! Cupcakes wilde Beautje graag uit delen, op donderdag, haar laatste dag voor de schoolvakantie, op haar laatste dag op deze school. Samen hebben wij uitgezocht wat het zou worden. Elk kind zou twee CCtjes krijgen één vanille en één chocoladecupcake. Samen hebben wij de kleuren van de frostings bepaald, uiteraard roze maar ook groen, geel en oranje. Bovenop komt discohagel, en kleine suikerhartjes én minismarties heeft mijn kleine meid mij verteld. Prima, ik zou er wel voor zorgen, op woensdagmiddag, geen probleem ..... toch?
Geen probleem, dacht ik tot woensdagmiddag14.00 uur, het deeg was klaar en erg lekker, ook in nietCCvorm. De oven aangezet, voorverwarmen hoort erbij en binnen no time vlogen mij de zekeringen bijna rond mijn oortjes. Hoofdzekering terug gezet, oven opnieuw aan, erbij blijven staan en verbaasd constateren dat het toch wel een beetje vreemd ruikt, ook meen ik een beetje rook gezien te hebben voordat mijn zekeringen voor de tweede keer vliegles namen. "NEEEEEE, niet nu, niet vandaag, morgen is prima, het liefst pas morgen avond maar NIET NU. NU moet ik CCtjes voor mijn kind bakken" heb ik mij nog wanhopig horen roepen en heb daarna het deeg richting container gedragen. Na een plechtig afscheid, dankwoorden voor, helaas niet, bewezen diensten ben ik snel in de voiture gesprongen en met piepende banden richting stad gereden. Eerste beste parkeerplaats op en ademloos bij action naar binnengestrompeld. Het leek wel alsof alles gratis was, half Limburg stond bij de kassa te wachten en da andere helft doolde door de winkel. Snel greep ik een mandje (hetgeen een grote fout bleek te zijn daarover later meer) en beende door de gangen. 30 kindjes moesten donderdag om 08.30 uur een afscheidscadeautje krijgen, makkie .... toch? Ik voelde de druk groter worden, als het geen CC's worden, wat dan? Mijn oog viel op bekers in verschillende kleuren, ik telde en ja hoor het waren nog 36 bekers die allemaal in mijn, veel te kleine mandje verdwenen. Vlug rende ik verder, achter mij hoorde ik nog een klein kindje door de winkel roepen "kijk mama, die mevrouw heeft een heeeeeleboel bekers gepakt. Dat mag toch niet!!!!" Welles, dit is een noodgeval, dit mag wel .... mompelde ik terug. Voor de vulling van de bekers greep ik naar gummetjes en ELFENKOEKJES. Oh wat was dat mandje klein, met regelmaat vielen de gummetjes of de koekjes uit het mandje. Snel nog een paar pakken lint en een paar rollen folie gezocht. Met de rollen tussen kin en borst, het mandje in beide armen, de handen beschermend over mijn prooi liep ik richting kassa, gelukkig was de rij iets minder lang en stond ik niet veel later warm en rood bij mijn auto. Klus een was geklaard, nu nog naar huis, even een paar bekertjes met gum en ELFENKOEKJES vullen, folie met lintjes eromheen bevestigen en klaar was ik om mijn schatje naar huis te halen. Al hoewel het geen CC's waren was mijn meissie blij met wat zij zag.
Donderdag ochtend vroeg zij mij al om 06.30 uur of wij "nu naar school gingen". Mijn antwoord dat het toch echt nog een beetje te vroeg zou zijn wuifde zij weg met "dan wachten wij toch buiten op het bankje". We hebben toch maar lekker thuis gewacht en om 08.30 uur heeft mijn kindje trots "gevulde bekertjes" uitgedeeld.

1 opmerking:

  1. Ik zie het helemaal voor me! Wat jammer zeg, dat de cupcakes niet konden worden gemaakt... Wel een goede oplossing bedacht!

    BeantwoordenVerwijderen